Saamhorigheid en omzien naar elkaar in moeilijke tijden

Ingrijpende besluiten, zorgen over de veiligheid van cliënten en medewerkers. Maar ook saamhorigheid en omzien naar elkaar. WZU Veluwe-bestuurder Wim Martens blikt terug op een bewogen week.

Dinsdagmiddag 17 maart nam ik, na uitgebreid overleg binnen het crisisteam en de behandeldienst, het besluit om al onze woonzorglocaties te sluiten voor extern bezoek. Een zeer ingrijpend besluit dat met de nodige tegenzin is genomen. We hoopten dat we met een verscherpt toegangsbeleid het virus buiten de deuren zouden houden, maar helaas. Op dit moment worden op diverse locaties bewoners geïsoleerd verpleegd vanwege NORO of op verdenking van Corona. De veiligheid van de bewoners, maar ook van medewerkers kwam in het geding. Dit betekent dat er geen ander besluit mogelijk was. Ik vind het in en in triest dat de bewoners worden gescheiden van hun familie en omgekeerd.

Omzien naar elkaar
We leven op dit moment in een vreemde realiteit die we een aantal weken geleden niet hadden bedacht. Op de snelwegen is nog weinig verkeer, het openbare leven is vrijwel tot stilstand gekomen en de ene na de andere winkelketen sluit vrijwillig zijn deuren. We worden teruggeworpen op zaken die nog van betekenis zijn. Zoals steun die geloof kan bieden, het omzien naar elkaar en zorg voor onze kwetsbare medemens.

Trots
Op 15 maart twitterde ik de volgende boodschap ‘Ik weet dat ik bij een mooie organisatie werk, maar in tijden van crisis wordt dat nog duidelijker. Van alle kanten wordt hulp aangeboden. Trots op alle (zorg)medewerkers van WZU Veluwe.’ Het is prachtig te ervaren hoe iedere medewerker in touw is om de zorg aan bewoners, thuiszorgcliënten, cliënten van de dagbesteding en aan cliënten die huishoudelijke zorg ontvangen, overeind te houden. Dit des te meer omdat er onder hen ook collega’s zijn die zich zorgen maken over hun eigen gezondheid. En dat is begrijpelijk.

Samen sterk
Ik verwacht dat deze crisis ons nog maanden in de greep houdt. Er zal de komende periode een toenemend beroep op medewerkers worden gedaan, zowel in de zorg als in de ondersteuning. Immers, alleen met elkaar kunnen we de zorg blijven verlenen. Van groot belang is dat we daarin ook zelf overeind blijven. Ik vraag iedereen goed op elkaar te letten. Elkaar te bemoedigen als het even tegen zit. Elkaar te complimenteren en te waarderen met de inzet die wordt gedaan, hoe groot of klein deze ook is.

Steun
Ik wil iedereen van harte bedanken voor de steun die we als crisisteam ervaren. Mooie en warme berichtjes via allerlei kanalen. Het filmpje van klappende medewerkers in De Bunterhoek, enzovoort…

Tot slot
We mogen ons in dit alles gesterkt voelen met de woorden van Psalm 91: Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende, zegt tegen de Heer: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God, op u vertrouw ik.’

Wim Martens, bestuurder WZU Veluwe